Υπόθεση Sacco και Vanzetti, IΙ

Προηγούμενο

Της Νίνας Κουλετάκη

Το κοινωνικό πλαίσιο, η συνάντηση, η κατηγορίες και ο αγώνας

Μπαίνοντας η Αμερική στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, αρχίζει και η προπαγάνδα των αναρχικών εναντίον του.Συμβουλεύουν τους εργάτες να μην στρατευθούν.Την εποχή εκείνη η μόνη φωνή κατά του πολέμου είναι αυτή των αναρχικών και του I.W.W. (της παγκόσμιας ομοσπονδίας βιομηχανικών εργατών, γνωστών με το όνομα «woobblies»).

Το 1919 η Αμερική, παραβιάζοντας τη συνθήκη ειρήνης διώχνει τους εμμιγκρέδες, όπως την EmmaGoldmann.Ολόκληρη η χρονιά αυτή είναι μια χρονιά βίας.Δθο μέρες πριν την επιστροφή του Προέδρου Wilson από το Παρίσι, όπου βρίσκονταν στη συνδιάσκεψη για την ειρήνη, δυο μέλη μιας αναρχικής ισπανικής ομάδας, του «GrupoproPensa»,κατηγορούνται και συλλαμβάνονται στη Φιλαδέλφεια ως επίδοξοι δολοφόνοι του Προέδρου.Λίγο καιρό αργότερα ο δήμαρχος του Seatle, ο οποίος μαχόταν σθεναρά τον «κόκκινο κίνδυνο», λαμβάνει με το ταχυδρομείο μια βόμβα.Την επομένη ο ThomasHardwick, πρώην πρόεδρος της επιτροπής μετανάστευσης, λαμβάνει ένα παρόμοιο δώρο.Συνολικά παραδόθηκαν 37 τέτοια πακέτα σε διάφορους παραλήπτες, μεταξύ των οποίων ο OlivierWfendellIlolmes, πρόεδρος του Ανωτάτου Δικαστηρίου των ΗΠΑ και ο γενικός Εισαγγελέας Palmer.

Η 1^η Μαΐου ήταν ιδιαίτερα βίαιη: οδομαχίες, τεράστιες συγκεντρώσεις, δολοφονημένοι διαδηλωτές κ.λ.π.Όλα αυτά ενισχύουν την αμερικανική τρομοκρατία.Ο LuigiGalleani, μια προσωπικότητα που έχαιρε ιδιαίτερης εκτίμησης στο χώρο των αναρχικών, καταδικάζεται σε απέλαση για τη δημοσίευση του περίφημου CronacoSoversica. Λίγο μετά, ακολουθούν εκρήξεις βομβών σε αρκετές μεγάλες πόλεις.Το κλίμα της βίας και της τρομοκρατίας που καλλιεργούν οι αρχές, καθώς και τα προβοκατόρικα στοιχεία, προκαλούν την αγανάκτηση του αμερικανικού λαού.

Ανάμεσα στον ακτιβιστή αναρχικό και στον μαχητικό ιδεαλιστή που εξασκεί την προπαγάνδα τουστους τόπους δουλειάς, στη γειτονιά του, με το λόγο και τη συμπεριφορά του, υπάρχει ένας ολόκληρος κόσμος με ιδανικά, αλλά η χρήση βίας αποτέλεσε το άλλοθι της κυβέρνησης των ΗΠΑ να εξαπολύσει έναν αδυσώπητο πόλεμο κατά των μεταναστών και της έδωσε την τέλεια αφορμή για την απομάκρυνσή τους.

Αμφότεροι οι Sacco και Vanzetti ήταν αφοσιωμένοι αναρχικοί, με ενεργή συμμετοχή στους εργατικούς αγώνες.Το 1916, τον ίδιο χρόνο που ο Sacco συνελήφθη για τη συμμετοχή του στην εργατική συγκέντρωση στη Minnesota, έλαβε μέρος και σε μιαν απεργία ενός εργοστασίου στο Plymouth.Εκεί συναντήθηκε για πρώτη φορά με τον BartolomeoVanzetti, ο οποίος ήταν ένας από τους βασικούς διοργανωτές της συγκεκριμένης απεργίας.Όπως οι περισσότεροι αναρχικοί, και οι δύο άνδρες είχαν εναντιωθεί στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο.

Η απίστευτη φτώχεια στα μεταπολεμικά χρόνια, είχε ως αποτέλεσμα τη δυσαρέσκεια πολλών εργατών με την κρατούσα κατάσταση.Οι αρχές είχαν τρομοκρατηθεί ότι οι αμερικανοί εργάτες θα ακολουθούσαν το παράδειγμα της πρόσφατης ρωσικής επανάστασης, και έκαναν οτιδήποτε περνούσε από το χέρι της ώστε να σκιαγραφήσουν τον κομμουνισμό και τον αναρχισμό ως «μη αμερικανικές πρακτικές» και να εκφοβίσουν τους εργάτες ώστε να κρατηθούν μακριά από την «κόκκινη προπαγάνδα».

Τον Απρίλιο του 1920, ο αναρχικός AndreaSalsedo συνελήφθη και κρατήθηκε για οκτώ εβδομάδες.Το πρωί της 3^ης Μαΐου, «έπεσε» από ένα παράθυρο του 14^ου ορόφου του Υπουργείου Δικαιοσύνης της Νέας Υόρκης.Οι Sacco και Vanzetti, μαζί με άλλους συντρόφους τους, συγκάλεσαν αμέσως μια δημόσια συνάντηση στη Βοστώνη για να διαμαρτυρηθούν για το γεγονός.Ενώ καλούσαν τον κόσμο να υποστηρίξει τη διαμαρτυρία τους, συνελήφθησαν για «επικίνδυνες ριζοσπαστικές δραστηριότητες».Λίγες μέρες αργότερα βρέθηκαν κατηγορούμενοι για ληστεία και φόνο.

Η υπόθεση έφτασε σε δίκη τον Ιούνιο του 1921 και διήρκεσε επτά εβδομάδες.Τα επιχειρήματα εναντίον του ήταν σχεδόν ανύπαρκτα.Δώδεκα από τους πελάτες του Vanzetti κατέθεσαν ότι την ώρα που γινόταν η ληστεία και οι φόνοι, ο ίδιος τους παρέδιδε ψάρια.Ένας υπάλληλος του ιταλικού προξενείου της Βοστώνης κατέθεσε ότι ο Sacco την ώρα εκείνη βρισκόταν στο γραφείο του για ένα ζήτημα με το διαβατήριό του.Επιπλέον, υπήρξε και αυτόπτης μάρτυρας στη ληστεία και τους φόνους, ο οποίος κατέθεσε πως ούτε ο Sacco, ούτε ο Vanzetti είχαν καμία σχέση με αυτή.

Πρόεδρος της έδρας στην υπόθεσή τους ήταν ο δικαστής WebsterThayer, ο οποίος δήλωσε για τον Vanzetti: «Αυτός ο άνδρας, αν και μπορεί να μην έχει διαπράξει το έγκλημα που του αποδίδουν,είναι εντούτοις ηθικός αυτουργός, γιατί είναι εχθρός των υπαρχόντων θεσμών μας».Ο πρόεδρος των ενόρκων, ένας συνταξιούχος αστυνομικός, απάντησε σε έναν φίλο του, ο οποίος του είπε ότι, κατά τη γνώμη του, οι Sacco και Vanzetti ήταν αθώοι:«Να είναι καταραμένοι.Τους χρειάζεται να κρεμαστούν, όπως και νάχει».Μετά την έκδοση της καταδικαστικής απόφασης που έστελνε τους Sacco και Vanzetti στο θάνατο, ο δικαστής υπερηφανεύτηκε σε έναν φίλο του: «Είδες τι έκανα σε αυτούς τους αναρχικούς μπάσταρδους τις προάλλες;».

Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία για το γεγονός ότι οι Sacco και Vanzetti δικάστηκαν για τα πολιτικά τους πιστεύω και ότι η δικαστική απόφαση ήταν καθαρά ταξική:έστελνε ένα ξεκάθαρο μήνυμα στην εργατική τάξη των ΗΠΑ: μείνετε μακριά από τις ιδεολογίες του κομμουνισμού και της αναρχίας, διαφορετικά θα αντιμετωπίσετε τις συνέπειες.

Οι Sacco και Vanzetti πέρασαν τα επόμενα έξι χρόνια στη φυλακή, ενώ οι εφέσεις τους απορρίπτονταν η μία μετά την άλλη. Όλο αυτό το διάστημα οι κινητοποιήσεις σε Αμερική και Ευρώπη, προκειμένου να ματαιώσουν την εκτέλεσή τους, ήταν μεγάλες, χωρίς όμως να φέρουν το πολυπόθητο αποτέλεσμα.

Ο NicolaSacco και ο BartolomeoVanzetti εκτελέστηκαν στις 23 Αυγούστου του 1927.

Το νέο της εκτέλεσής τους έκανε το γύρο του κόσμου και έβγαλε στους δρόμους πλήθος διαδηλωτών.Η αμερικανική πρεσβεία στο Παρίσι χρειάστηκε να περικυκλωθεί από ερπυστριοφόρα οχήματα, προκειμένου να προστατευτεί από το εξαγριωμένο πλήθος των διαδηλωτών, στο Λονδίνο η λαϊκή εξέγερση κατέληξε με 40 τραυματείς, το αμερικανικό προξενείο στη .Γενεύη περικυκλώθηκε από ένα πλήθος 5000 μαχητικών ανθρώπων, ενώ τεράστια πλήθη, με μαύρα περιβραχιόνια, πραγματοποίησαν πορείες στους δρόμους της Νέας Υόρκης και της Βοστώνης.

Λίγο πριν την εκτέλεσή του ο Vanzetti είπε: «η τελευταία στιγμή μας ανήκει.Αυτή η αγωνία είναι ο θρίαμβός μας».

Η 23^η Αυγούστου, ημερομηνία της εκτέλεσης των Sacco και Vanzetti, γιορτάζεται μέχρι σήμερα από αναρχικούς και ακτιβιστές εργάτες στη Νέα Υόρκη, αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο.Ο NicolaSaccoκαι ο BartolomeoVanzetti ζουν για πάντα στις καρδιές μας μαζί με όλους τους αγωνιστές της ελευθερίας, της δημοκρατίας και της υπεράσπισης των συμφερόντων της εργατικής τάξης.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

1. Κινηματογραφημένα στιγμιότυπα της εποχής

2. Μουσική

Ο EnnioMorriconeέγραψε και η JoanBaezτραγούδησε το «Here’stoyou», ένα τραγούδι αφιερωμένο στους Saccoκαι Vanzetti, το οποίο μεταφράστηκε σε όλες τις γλώσσες του κόσμου.Όλα κι όλα τα λόγια του τραγουδιού είναι τα εξής:

Here’s to you, Nicola and Bart
Rest forever here in our hearts
The last and final moment is yours
That agony is your triumph

Οι δύο τελευταίες σειρές δεν είναι άλλα από τα τελευταία λόγια του BartolomeoVanzetti.

*Άλλο ένα τραγούδι από την ίδια ταινία, είναι και το ακόλουθο, πάλι με τη φωνή της Joan Baez. Οι στίχοι του προέρχονται εξ ολοκλήρου από επιστολές του Vanzetti. Μας το έστειλε ο αναγνώστης μας spacedyevest και τον ευχαριστούμε πολύ!

3. Κινηματογράφος

Το 1971 ο GiulianoMontaldoγύρισε το «SaccoeVanzetti», μια ταινία αρκετά πιστή στα γεγονότα.Τον BartolomeoVanzettiυποδύθηκε ο GianMariaVolonté και τον NicolaSaccooRiccardoCucciola. Η μουσική είναι του Ennio Morricone και η Joan Baez τραγουδά το ομώνυμο τραγούδι,

4. Βιβλία

5. Σκίτσα από εφημερίδες της εποχής

6. Οι νεκρικές μάσκες των Sacco και Vanzetti

7. Το μνημείο